Andarnefja

Í útvarpi í dag var Leifur Hauksson að spá í hvort hægt væri að éta Andarnefju.  Í framhaldi af því langar mig að segja frá eftirfarandi: Jörðin Holt á Síðu á fjörustúf á Meðalandsfjörum. Þar sem langt var að hirða um fjöruna ofan frá Holti suður í Meðalandi þá bað bóndinn þar Markús Jónsson bónda á Bakkakoti í Meðalandi f.1844 að hirða um fjöruna fyrir sig.Í einni fjöruferðinni fann Markús rekin hval á Holtsfjöru (andarnefju).Það að finna rekin hval á fjörur á þessum tíma taldist til stórreka.Því var það að Markús fór strax næsta dag (ekki var síminn)upp að Holti til að lata vita um rekann,ferðin tók tvo daga svo Markús varð að gista í Holti.     Um morgunin sem hann fór  upp að Holti  borðaði hann kjöt sem hann skar af hvalnum daginn áður.     Um nóttina sem hann gisti í Holti  þá fékk hann svo í magan sem endaði á því að það fór allt í  rúmið hjá honum. (mér skilst að andarnefjur fari í gegnum menn með þessum hætti)  Þegar Markús fór að segja frá gistinóttinni sagðist honum svo frá: ,,Hefði þetta verið á almennilegum bæ þá hefði verið skömm að því,en þarna var það allt í lagi því þarna átti það heima.

                                           Gissur Jóhannesson